در مقاله روزهای گذشته به محوریت حضانت فرزندان اشاره ای به ابعاد این موضوع پرداخته شد حال امروز قصد داریم به بررسی ابعاد تازه ای از موضوع “حضانت فرزند نامشروع” بپردازیم. با وکیل پرس همراه باشید.
بعضی از افراد به تصور ماده 1167 قانون مدنی طفل ناشی از زنا را حسب آنکه به زناکار تعلق ندارد فرزند نامشروعی می دانند که از کلیه حقوق مالی و یا غیر مالی که قانون گذار راجع به فرزند مشروع در نظر گرفته محروم مانده است . این امر شاید تا قبل از تصویب رای وحدت رویه که توسط دیوان عالی کشور قابلیت اجرا داشت و خیلی راحت شخص زانی به تصور اینکه حضانت و سرپرستی فرزندش به او ارتباط نداشته از این امر به راحتی می گذشت و برایش مهم نبود که چه کسی قرار است از این طفل سرپرستی کند چون او را فرزند متعلق به خویش نمی دانست اما با تصویب این رویه دیگر این ماده قابلیت اجرایی جز در رابطه با حقوق مالی از جمله مساله توارث نداشته است
پس طفل متولد از زنا فرزند زانی بوده و رعایت تمامی حقوق مالی و غیر مالی از جمله بحث حضانت ، پرداخت نفقه و برآورده شدن تمامی نیازها بر عهده والدین طفل بوده است و شخص زانی نمی تواند از برآورده کردن آنها صرف نظر بنماید. و حسب آنکه والدین این طفل با یکدیگر زن و شوهر نبوده و قرار نیست که با یکدیگر زندگی کنند در رابطه با حضانت طفل وظیفه سرپرستی از طفل تا سن هفت سالگی به مادر طفل و از آن پس حسب آنکه کدام یک صلاحیت سرپرستی را داشته اند به هریک از والدین واگذار گردیده می شود اما در رابطه با برآورده ساختن حقوق مالی طفل از جمله پرداخت نفقه، پدر طفل ملزم به آن بوده که تا رسیدن طفل به سن قانونی آن را بپردازد.
و همچنین قانون گذار در این باره ضمانت اجرایی قانونی اعمال نموده که در صورت امتناع چنانچه هر یک از والدین که حسب وظیفه قانونی خویش ملزم به آن بوده اند از حضانت طفل ممانعت به عمل آورند به موجب ماده 1172 قانون مدنی در ابتدا حکم به الزام او به انجام وظیفه قانونی اش داده می شود و چنانچه این الزام موثر واقع نگردید ضمانت اجرایی قانونی که در ماده 54 قانون حمایت از خانواده در رابطه با رعایت غبطه و مصلحت کودک لحاظ شده راجع به شخص اجرا گردیده خواهد شد بدین گونه که در ابتدا شخص مسئول که پدر و یا مادر طفل بوده اند به پرداخت جزای نقدی و در صورت تکرار به حداکثر مجازات مذکور محکوم خواهند شد. و همچنین این امر راجع به پدری که از پرداخت نفقه فرزندش ممانعت به عمل آورده نیز حسب جرم عدم پرداخت نفقه قابلیت رسیدگی داشته است. پس این امر نشان دهنده آن است که قانون گذار در رابطه با طفل نامشروع همانند طفل مشروع به منظور رعایت حقوقش و در راستای مصلحت او حمایت هایی را به عمل آورده که عدم رعایت آن پدر و یا مادر طفل را با ضمانت اجرای قانونی مواجه ساخته است
برخی از سوالات متداول در خصوص حضانت فرزند نامشروع:
حسب قانون ایران وضعیت حضانت طفل نامشروع به چه نحوی بوده و آیا والدین او وظیفه نگهداری طفل را بر عهده داشته اند؟
در این باره باید گفت از آنجایی که طفل نامشروع متعلق به زن و مردی بوده که طفل را به دنیا آورده اند، لذا وظیفه سرپرستی و حضانت طفل را به عنوان پدر و مادرش به همان نحوی که در قانون راجع به فرزند مشروع بیان گردیده شده است دارند.
اگر هر یک از که حسب قانون و بنا بر مصلحت طفل مسئولیت حضانت به او سپرده شده از مسئولیت خویش ممانعت کنند آیا به موجب قانون نسبت به این امر مسئولیت کیفری خواهند داشت؟
در پاسخ به این سوال باید گفت همان گونه که راجع به فرزند مشروع عدم رعایت مقررات راجع به امر حضانت شخص مسئول را مقصر می شناسد و ضمانت اجرای قانونی برای او اعمال می دارد در رابطه با طفل نامشروع نیز این مقررات قابل اعمال بوده است
ضمانت اجرای عدم نگهداری از طفل نامشروع برابر قانون چیست ؟
قانون گذار در اینجا مطابق ماده 54 قانون حمایت خانواده در ابتدا زن و یا مردی که حضانت طفل را بر عهده داشته اند ملزم به انجام وظیفه قانونی شان نموده و در صورت عدم الزام، شخص مسئول را به پرداخت جزای نقدی درجه هشت محکوم نموده است.
همچنین شما عزیزان می توانید از مشاوره حقوقی خانواده آنلاین تیم وکیل پرس نیز بهره بند شوید، با شماره زیر تماس بگیرید
