اعاده دادرسی که در ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری قانون گذار آن را به عنوان یکی از طرق فوق العاده شکایت نسبت به احکام کیفری پیش بینی نموده موجبی برای دفاع از حقوق محکوم علیه ای بوده که ممکن است به عللی در فرآیند دادرسی اعم از خطا و اشتباه در حکم و مواردی از این قبیل حقش تضییع کرده و هم اکنون این امتیاز را داشته که با ارائه ادله قوی در جهت اثبات ادعایش ، خواستار تغییر حکمی باشد که به موجب حکم دادگاه قطعی گردیده و اعمال هیچ تغییری راجع به آن قابل اعمال نبوده است اما ماده 474 در قانون دادرسی کیفری این اصل را شکسته و حسب شرایطی به شخص محکوم علیه و اشخاصی که به نوعی نماینده قانونی یا قراردادی محکوم علیه بوده اند این حق را داده که بتوانند در جهت حمایت از شخص محکوم بتوانند درخواست اعاده دادرسی بدهند.
اما این نکته را فراموش نکنید که گفتیم اعاده دادرسی از طرق فوق العاده شکایت و به عنوان آخرین فرصت برای اثبات ادعای فردی است که با ارائه ادله ای سعی بر آن داشته که به مرجع عالی قضایی که دیوان عالی کشور بوده اشتباه بودن حکمش را که موجب محکوم شدن او شده است را احراز و در صدد بی گناهی و گرفتن حکم برائتش برآید.
اما خوب اینجا اگر این مقام قضایی خواسته فرد را جزو مواردی دانست که از موارد اعاده دادرسی کیفری بوده به آن ترتیب اثر داده و جهت رسیدگی مجدد پرونده شخص را به مرجع صالح که دادگاه هم عرض صادر کننده حکم قطعی بوده ارجاع می دهد و در صورتی که آن را موجه تشخیص نداد نسبت به آن قرار رد اعاده دادرسی صادر می نماید.
برخی از سوالات متداول ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری :
آیا درخواست اعاده دادرسی راجع به دعاوی کیفری محدود به زمان خاصی بوده است ؟
در پاسخ به این سوال باید بیان داریم که قانون گذار بر خلاف سایر طرق اعتراض که طرح آنها محدود به موعد زمانی مشخصی بوده تا مورد قبول واقع گردد، این محدودیت را قائل نگردیده است
اگر شخصی مدعی آن باشد که حکم صادره بر علیه او که هم اکنون قطعی گردیده به صورت اشتباه صادر گردیده و با ارائه ادله ای بتواند بی گناهی خود را اثبات کند باید در کدام مرجع قضایی درصدد اعتراض برآید؟
در اینجا شخص محکوم علیه باید درخواست خود را از طریق بالاترین مرجع قضایی که دیوان عالی کشور بوده طرح بنماید
همچنین بدانید:
تفاوت ماده 477 و 474 قانون آیین دادرسی کیفری
جهت اخذ مشاوره تخصصی با وکیل ماده 474 هم اکنون تماس بگیرید.
