در ابتدا لازم است پیش مقدمه ای راجع به شرح آنکه دیوان عالی به عنوان عالی ترین مرجع قضایی چه صلاحیت هایی داشته بررسی کنیم و سپس به سوال مطروحه که در چه شرایطی قانون گذار به عنوان ذی النفع به ما این حق را داده که خواستار رسیدگی فرجامی از این مرجع باشیم پاسخ بدهیم، مطابق با اصل 161 قانون اساسی وظیفه نظارت بر اجرای صحیح قوانین و مقررات را بر عهده عالی ترین مرجع قضایی که دیوان عالی کشور بوده نهاده است . پس به موجب این اصل توجه می شویم که این مرجع عملکرد نظارتی در مراجع قضایی بدوی و تالی را داشته و چنانچه تشخیص دهد که حکمی که از سوی این مراجع صادر گردیده با قانون و شرع تطبیق نداشته آن را نقض کرده و پرونده برای رسیدگی مجدد به دادگاهی که صلاحیت رسیدگی داشته ارجاع می گردد.
اما در چه شرایطی ما می توانیم خواستار فرجام خواهی (روش ثبت شکایت در دیوان عالی کشور) از دیوان عالی کشور باشیم، به موجب ماده 371 قانون آیین دادرسی مدنی در شرایط ذیل حکم یا قرار صادره رای صادره نقض می گردد :
- دادگاه صادر کننده رای، صلاحیت ذاتی برای رسیدگی به موضوع را نداشته باشد
- رای صادره خلاف موازین شرعی و مقررات قانونی شناخته شود
- عدم رعایت اصول دادرسی و قواعد آمره و حقوق اصحاب دعوا ، در صورتی که به درجه ای از اهمیت باشد که رای را از اعتبار قانونی بیاندازد
- آرای مغایر با یکدیگر بدون سبب قانونی در یک موضوع و بین همان اصحاب دعوا صادر شده باشد
- تحقیقات انجام شده ناقص بوده و یا به دلایل و مدافعات طرفین توجه نشده باشد
- پس اگر آراء صادره که توسط مراجع صادر گردیده با یکی از مواردی که از آنها نام بردیم بوده باشد شما به عنوان ذی النفع پرونده می توانید خواستار نقض آن از دیوان بوده باشید
همچنین بدانید:
اعتراض به رای تجدید نظر در دیوان عالی کشور
اما چگونه شما می توانید اقدام به ثبت اعتراض خود به این مقام قضایی بنمایید؟
به موجب ماده 379 قانون آیین دادرسی مدنی شما باید دادخواست خود را به دادگاه که رای مربوطه را صادر نموده تقدیم کنید تا اقدامات لازمه راجع به ثبت درخواست شما توسط مدیر دفتر شعبه دادگاه صورت بپذیرد اما در هر حال حاضر این درخواست همانند سایر مراتب اعتراض منوط به ثبت در سامانه خدمات قضایی بوده است.
برخی از سوالات متداول در خصوص روش ثبت شکایت در دیوان عالی کشور:
آیا قرارهای صادره از محاکم قابلیت فرجام خواهی در دیوان عالی کشور دارد ؟
در رابطه با قرارهای صادره باید بیان داشت که زمانی قابلیت رسیدگی فرجامی پیدا نموده که حکم راجع به آن قرار قابل فرجام خواهی بوده باشد.
آیا اعتراض به دیوان عالی کشور راجع به فرجام خواهی محدود به زمان خاصی بوده است؟
حسب ماده 397 قانون آیین دادرسی مدنی مهلت درخواست فرجام خواهی محدود به مهلت 20 روزه ای بوده که شخص مکلف بوده اقدام به ثبت درخواست خود از طریق دفاتر خدمات قضایی بنماید.
همچنین بخوانید:
چطور وکیل ماده 474 اعاده دادرسی می کند؟
جهت اخذ مشاوره تخصصی با وکیل ماده 474 در تهران هم اکنون تماس بگیرید. صفحه رسمی اینستاگرام وکیل پرس پلی برای پاسخ به سوالات در حوزه ماده 474
نویسنده: خانم فائزه آخوندی کارشناس ارشد حقوقی وکیل پرس